Χώρα Προέλευσης: Το Ντάξχουντ (γνωστό κ ως Τέκελ) κατάγεται από τη Γερμανία του δέκατου έκτου αιώνα. Τα σκυλιά αυτά εξετράφησαν και εκπαιδεύτηκαν για να κυνηγούν θηράματα, όπως ασβούς (Ντάξχουντ σημαίνει «σκυλί για ασβούς») ή αλεπούδες, να μπορούν να μπουν στο λαγούμι τους, να τα σκοτώνουν και να τα φέρνουν πίσω. Αναγνωρίστηκε ως ξεχωριστή ράτσα το 1910 και έχει σταδιακά αυξηθεί σε δημοτικότητα ως κατοικίδιο ζώο. Ένα διάσημο τέτοιο σκυλί ήταν ο σκύλος του Πικάσσο, ο Λούμπ, ο οποίος αποτέλεσε έμπνευση για μερικά έργα του.
Μέγεθος: Υπάρχουν τρία διαφορετικά μεγέθη Ντάξχουντ. Το κλασικό Ντάξχουντ έχει περίμετρο θώρακα τουλάχιστον 35 εκατοστά και μπορεί να ζυγίζει μέχρι και 13 κιλά. Το Μίνι Ντάξχουντ έχει περίμετρο θώρακα 30-35 εκατοστά και μπορεί να ζυγίζει μέχρι 11 κιλά. Το «παιχνίδι» Ντάξχουντ (toy) (δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένο) έχει περίμετρο θώρακα λιγότερο από 30 εκατοστά και ζυγίζει 3,5 κιλά. Όλα τα Ντάξχουντ έχουν τοξωτό ρύγχος, αμυγδαλωτά μάτια, στρογγυλά αυτιά, και ίσια ουρά. Αναγνωρίζονται από το μακρύ, επίπεδο σώμα τους και τα κοντά πόδια τους.
Τρίχωμα: Το τρίχωμα ενός Ντάξχουντ μπορεί να είναι λείο, μακρύ ή σαν σύρμα. Όλα έχουν ξεχωριστή εμφάνιση. Τα χρώματα του μπορεί να είναι κόκκινο-καφέ, μαύρο, μπεζ, καφέ σοκολατί, και σκούρο καφέ. Στην ποικιλία που οι τρίχες του είναι σαν σύρμα, οι τρίχες πρέπει να είναι επίπεδες και όσο το δυνατόν σκληρότερες.
Χαρακτήρας: Είναι ενεργητικά, θαρραλέα, έξυπνα και ανεξάρτητα σκυλάκια. Είναι αρκετά χαρούμενα, αν και μπορεί να συμπεριφέρονται κακόβουλα μερικές φορές. Απολαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό την αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους και είναι αρκετά φιλικά και εξωστρεφή. Είναι καλή συντροφιά και συνήθως δεν χρησιμοποιούνται ως κυνηγοί.
Ιδιοσυγκρασία: Το Ντάξχουντ είναι κάπως επιφυλακτικό γύρω από τους ξένους και μπορεί να γαβγίζει σε αυτούς, αλλά αποκτά ισχυρό δεσμό με την οικογένεια. Μπορεί να είναι πάρα πολύ θαρραλέα με τα μεγαλύτερα σκυλιά, ενώ είναι τολμηρά και εξωστρεφή, απολαμβάνοντας την προσοχή και συχνά αναζητούν την περιπέτεια. Τα πάνε καλά με τα γνωστά παιδιά, αλλά μπορεί να συμπεριφέρονται επιθετικά προς τα άγνωστα. Όσα έχουν τρίχες σαν σύρμα τείνουν να είναι πιο εξωστρεφή από αυτά που έχουν λείο τρίχωμα και τα Μίνι Ντάξχουντ μπορεί επίσης να είναι πιο συγκρατημένα.
Φροντίδα: Τα μακρυμάλλικα Ντάξχουντ πρέπει να βουρτσίζονται περιστασιακά για την απομάκρυνση των νεκρών τριχών. Αυτή η ποικιλία είναι επιρρεπής στην δημιουργία κόμπων, οπότε θα πρέπει να καλλωπίζεται πιο συχνά. Το τρίχωμα του Ντάξχουντ πέφτει δύο φορές το χρόνο και η διάρκεια ζωής τους είναι 12-15 χρόνια.
Εκπαίδευση: Τα μακρύτριχα Ντάξχουντ είναι ελαφρώς πιο εύκολο να εκπαιδευτούν από αυτά με λείο τρίχωμα, ωστόσο, όλες οι ποικιλίες απαιτούν σταθερή και συνεπή εκπαίδευση, επειδή έχουν το δικό τους χαρακτήρα. Παρ’ όλ’ αυτά, είναι ευαίσθητα και πρέπει να τα διορθώνετε απαλά, για να μην απογοητευθούν και φοβηθούν.
Δραστηριότητα: Το σκυλί αυτό χρειάζεται μικρή ποσότητα της άσκησης. Μια απλή βόλτα ή ένα απλό παιχνίδι στην αυλή θα είναι επαρκές. Τα Ντάξχουντ κουράζονται εύκολα, έτσι η άσκηση θα πρέπει να είναι κατανεμημένη στη διάρκεια της ημέρας. Μπορούν γενικά να ζήσουν άνετα σε ένα διαμέρισμα, αλλά είναι καλύτερα αν έχουν και πρόσβαση στη φύση. Δεν θα πρέπει να τους επιτρέπετε να πηδάνε ή να τρέχουν συχνά καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην πλάτη.